Cardiac Troponin I (CTNI),Troponin I High Sensitivity
تروپونین کمپلکسی است که انقباض ماهیچه های مخطط را تنظیم می کند. از 3 زیر واحد (C، T و I) تشکیل شده است که به طور دوره ای در امتداد رشته نازک میوفیبریل ها قرار دارند. تروپونین I اکتومیوزین ATPase را مهار می کند.
تروپونین I یک پروتئین بازدارنده است و در 3 ایزوفرم ظاهر می شود: عضله قلبی، عضله اسکلتی کند انقباض و عضله اسکلتی تند انقباض. شکل قلبی تروپونین I دارای 31 رزیدوی (residue ) اسید آمینه در ترمینال N است که امکان توسعه آنتی بادی پلی کلونال و مونوکلونال خاص را فراهم می کند و در اشکال اسکلتی وجود ندارد. ویژگی قلبی این ایزوفرم باعث بهبود دقت تشخیص در بیماران مبتلا به آسیب حاد یا مزمن عضلانی اسکلتی و آسیب احتمالی همزمان میوکارد می شود.
تروپونین I تنها ایزوتوپ تروپونین موجود در میوکارد است و در هیچ مرحله رشدی در عضله اسکلتی بیان نمی شود. تروپونین I در عرض چند ساعت پس از شروع علائم انفارکتوس میوکارد یا آسیب ایسکمیک وارد جریان خون می شود. زیر کلاس قلبی تروپونین منحصر به عضله قلب است و به شدت در کاردیومیوسیت ها متمرکز است. این پروتئین از نواحی خیلی کوچکی از میوکارد که آسیب دیده اند در 1 تا 3 ساعت پس از آسیب آزاد می شود و سطح آن در عرض 5 تا 7 روز به حالت عادی بازمی گردد. سطح تروپونین I نسبت به CK-MB مدت زمان بیشتری بالا می ماند و اختصاصیت بیشتری برای قلب دارد. تروپونین I به میوفیلامنت های کمپلکس تروپونین متصل است. تروپونین I نسبت بهT حساسیت بیشتری دارد اما اختصاصیت کمتری نسبت به Tدارد و با آنژین در حالت استراحت مثبت می شود.
این دو آزمایش مهم ترین مکمل برای ارزیابی بالینی آسیب قلبی هستند. تروپونین قلبی (Cardiac Troponin) در تشخیص زودهنگام انفارکتوس های کوچک میوکارد که با روش های تشخیصی مرسوم غیرقابل تشخیص اند استفاده می شود.
| زمان افزایش اولیه | زمان پیک افزایش | زمان بازگشت به سطح طبیعی |
CK-MB | 4 – 8 hrs | 12 – 24 hrs | 72 – 96 hrs |
Myoglobin | 2 – 4 hrs | 8 – 10 hrs | 24 hrs |
Troponin I | 4 – 6 hrs | 12 hrs | 3 – 10 hrs |
Troponin II | 4 – 8 hrs | 12 – 48 hrs | 7 – 10 hrs |
تشخیص انفارکتوس قلبی
CK-MB,CPK,BNP,Pro-BNP
سرم یا پلاسما
نیازمند رعایت شرایط خاصی نیست.
برای این آزمایش، خونگیری از ورید بازویی انجام می شود. قبل از نمونه گیری، فرد مراجعه کننده باید داروهایی که مصرف می کند به همراه آخرین زمان مصرف دارو را به اطلاع پرسنل نمونه گیر در آزمایشگاه برساند.
افزایش تروپونین T قلبی (cTnT) می تواند به دلیل بیماری عضله اسکلتی باشد و در شرایط خاص بیماری قلبی نیست. یکی از راه‌های پنهان کردن چنین افزایش‌هایی اندازه‌گیری تروپونین I (cTnI) قلبی است که در آن شرایط طبیعی است. علاوه بر این، گاهی اوقات تداخل هایی وجود دارد که می تواند باعث افزایش یا کاهش کاذب در مقادیر cTnT شود. از نظر مفهومی، همین تداخل ها می توانند با cTnI رخ دهند، اما در هر مورد، احتمال اشتباه گرفتن هر دو سنجش به این شکل بسیار غیر معمول است. بنابراین، نتایج مثبت کاذب بالقوه با یک cTnI نرمال و نتایج منفی کاذب با مقدار بالا پنهان می شوند.
مقدار تروپونین بالاتر از حد مرجع بالا همیشه نشان دهنده انفارکتوس میوکارد نیست. سایر شرایطی که منجر به آسیب سلول‌های میوکارد میشود، می‌تواند به افزایش سطح تروپونین I قلبی کمک کند. این شرایط شامل میوکاردیت، جراحی قلب، آنژین صدری، آنژین ناپایدار، نارسایی احتقانی قلب، و علل غیر مرتبط با قلب، مانند نارسایی کلیه و آمبولی ریوی است، اما محدود به آنها نیست.
با توجه به تنوع کیت های اندازه گیری،دامنه مرجع در آزمایشگاه ها متفاوت است.در آزمایشگاه وحید دامنه مرجع به صورت زیر گزارش می شود:
Up to 0.3
