به وجود هر یک از یافته های آزمایشگاهی زیر به تنهایی یا همراه با هم “پیوری” گفته می شود:
براساس یافته های قبلی، هر چند از کلنی کانت های 100 هزار CFU/ml در یک نمونه ادرار به عنوان Cut off point برای افتراق عفونت مجاری ادراری از کلونیزاسیون باکتریایی استفاده می شده است، اخیراً بسیاری از آزمایشگاه های ایالات متحده کلنی کانت های باکتریایی بیش از 1000 CFU/ml در ادرار را به عنوان باکتری اوری گزارش می کنند. توجه به این نکته مهم است که کانت های باکتریایی پائین تر از 100 هزار CFU/ml نیز می تواند با عفونت مجاری ادراری در ارتباط باشد. مطالعات امروزی نشان می دهند که با استفاده از کلنی کانت 100 هزار CFU/ml می توان عفونت های مهم از نظر بالینی را از عفونت های بی اهمیت افتراق داد و بنابراین تعداد کشت های مثبت را نسبت به زمانی که Cut off point مثبت بودن، CFU/ml 1000 در نظر گرفته شود تا 38 درصد کاهش داد. همچنین، استفاده از Cut off point بالاتر می تواند مصرف آنتی بیوتیک ها را کاهش دهد.
درسال 2008، تخمین زده شده است که حدود 500 میلیون نفر از جمعیت دنیا دچار عفونت ویروس های منتقله از راه جنسی مثل هرپس سیمپلکس ویروس تیپ2 ( (HSV-2 و پاپیلوماویروس انسانی (HPV) بوده اند یا عفونتهای منتقله از راه جنسی مثل سوزاک، کلامیدیازیس، سیفیلیس، مایکو پلاسما و تریکومونیازیس داشتند. سالانه بیش از 300 هزار مورد عفونت سوزاک در بین آمریکایی ها به CDC گزارش می شود.
مطالعات قبلی و جدید نشان داده اند که سوزاک یک عامل استریل پیوری است.
جوش های وزیکولار تناسلی که مشخصه عفونتHSV-2 هستند، موجب رها شدن گلبول های سفید به داخل ادرار می شوند. ممکن است پیوری با اورتریت و سرویسیت مرتبط باHSV-2 در ارتباط باشد.
در مطالعه ای نشان داده شده است که ترشحات مجرای ادراری مردان مبتلا به عفونت HPV ، می تواند حاوی سلول های التهابی باشد. پیوری با عفونت پیشرفته HIV در ارتباط است. در مطالعه دیگری مشخص شد که از بین 104 بیمار مبتلا به عفونت HIV درمان نشده، 13 درصد پیوری داشتند.
عفونت های ویروسی مثل آدنوویروس، پولیوما ویروس BK و سیتومگالوویروس ممکن است موجب التهاب مثانه خونریزی دهنده در کودکان دارای سیستم ایمنی ناکار آمد شوند. با وجود این، این عفونت ها معمولاً ارتباطی با پیوری ندارند.
رایج ترین شکل سل خارج ریوی، بعد از لنفادنوپاتی، سل ادراری-تناسلی است که 27 درصد موارد را شامل می شود. هماچوری و پیوری جزء یافته های معمول در سل ادراری-تناسلی هستند.
عفونت های کاندیدا یک منبع رایج از سپسیس ادراری در بیماران بستری در بیمارستان بخصوص افراد دارای سیستم ایمنی ناکارآمد می باشند. شایع ترین گونه، کاندیدا آلبیکانس است. با این وجود، کاندیدا گلابراتا، کاندیدا تروپیکالیس، کاندیدا کروزه ئی و دیگر گونه های کاندیدا هم موجب عفونت می شوند.
تریکوموناس واژینالیس یکی از رایج ترین عفونتهای انگلی انسان در ایالات متحده و شایع ترین عفونت غیر ویروسی منتقله از راه جنسی می باشد.
تخمین زده شده است که 119 میلیون نفر از مردم دنیا دچار عفونت شیستوزوما هماتوبیوم هستند.
عامل بروز همزمان سندرم مثانه دردناک وسیستیت بینابینی که بطور اولیه در زنان اتفاق می افتد مشخص نیست. در یک ارزیابی از 122 بیماری که مشکوک به این شرایط بودند، 18 درصدشان دارای تست لکوسیت استراز مثبت و نیتریت منفی بودند که نشان دهنده استریل پیوری است. بیماری کاوازاکی اغلب با نشانه های استریل پیوری، هماچوری میکروسکوپی و دفع پروتئین مشخص می شود و با درگیری کلیه مرتبط است.
در مطالعه ای بر روی 210 بیمار بستری در بیمارستان که عفونتهای خارج از مجرای ادراری (پنومونی، سپتی سمی باکتریایی، عفونت داخل شکمی، عفونت روده و عفونتهای مجرای تناسلی زنانه) داشتند، مشخص شد که 15 درصدشان استریل پیوری داشتند.
<<تشخیص افتراقی بالینی، اپیدمیولوژیک و آزمایشگاهی بیمار مبتلا به استریل پیوری>>
گرفتن تاریخچه و آزمایش فیزیکی به طور کامل جهت شناسایی عوامل بالقوه التهاب ادراری تناسلی مورد نیاز است. ارزیابی تخصصی از نظر عفونتهای منتقله از راه جنسی تضمین کننده است. ارزیابی بمنظور تشخیص عفونتهای باکتریایی، قارچی و انگلی در بیماران دارای تاریخچه بالینی کمک کننده است. بمنظور ارزیابی بیماران مبتلا به تب یا دارای دیگر علائم، تصویر برداری از شکم، کلیه ها و مثانه باید مد نظر قرار گیرد. وجود شرایط التهابی نزدیک به مجرای ادراری و بیماری سیستمیک باید در تشخیص افتراقی لحاظ شود. از نظر تاریخی، استریل پیوری نشانه مهمی از سل ادراری-تناسلی است اما عوامل متعددی باید مد نظر قرار گیرند. معیارهای لازم برای درمان موفقیت آمیز استریل پیوری شامل محدود کردن یا تفکیک نشانه های بالینی، کشت منفی یا یک واکنش PCR منفی است. به دلیل تغیرات التهابی اساسی، پیوری ممکن است دائمی(پایدار) باشد.