Coagulation Time
هدف از انجام این آزمایش اندازهگیری زمان لازم برای تشکیل لخته است. CT نشان دهنده نحوه عملکرد کلیه فاکتورهای سیستم داخلی و مشترک انعقادی است. در اثر تماس فاکتور 12 با سطح شیشه ای مسیر داخلی و سپس مشترک انعقاد فعال میشود.
این تست معمولا برای ارزیابی روند درمان با هپارین مورد استفاده قرار میگیرد. هپارین با عمل ضد انعقادی در بیماری های مختلف تجویز میشود.
تست CT در افراد با علائم زیر درخواست میشود:
-خونریزی مکرر بینی
-کبودی بدون دلیل در نقاط بدن
-خونریزی شدید دوران قاعدگی
-خونریزی جدی بعد از عمل جراحی
– خونریزی بدون توقف در معده و روده
-ارزیابی روند درمان در افرادی که هپارین مصرف میکنند.
: PTT این آزمون تمامی فاکتورهای انعقادی مسیر داخلی (به جز پلاکت ها) را با اندازه گیری زمان لازم برای تشکیل لخته فیبرینی بعد از اضافه کردن کلسیم و امولسیون فسفولیپید به نمونه پلاسما ارزیابی می کند.
: PT این آزمون زمان مورد نیاز برای تشکیل لخته در یک نمونه سیتراته پلاسما را بعد از افزودن یون کلسیم و ترومبوپلاستین بافتی اندازه گیری می کند. برای برآورد کلی فاکتورهای انعقادی مسیر خارجی (فیبرینوژن(I)، پروترومبین(II)، V،VII،X) این روش ایده آل است.
BT: در فرآیند هموستاز در اثر واکنش بین پلاکت و دیواره رگهای خونی یک لخته تشکیل میشود. آزمایش BTفاز اولیه هموستاز را اندازه گیری میکند.
آزمایش BTیکی از بهترین تست ها برای ارزیابی بیماری های مرتبط با پلاکت است و همچنین یکی از تست های اولیه غربالگری برای بیماریهای انعقادی محسوب میشود.
نمونه خون
– مصرف داروهای استیل سالیسیلیک اسید، آسپرین، آمپی سیلین، روغن کانولا، دکستران، کترولاک، ناپروکسن، وارفارین، هپارین و پنیسیلین قبل از انجام آزمایش باعث افزایش کاذب زمان تست CT میشود.
-مصرف داروهای اریترومایسین و استروژن های کونژوگه باعث کاهش کاذب زمان تست CT میشود.
-نمونه گیری 3 ساعت بعد از مصرف آخرین دوز داروی هپارین صورت میگیرد.
در تست CT متناسب با روش انجام آزمایش، نمونهگیری صورت میگیرد. رعایت نکات زیر قبل از نمونه گیری لازم است:
– قبل از جمع آوری نمونه، مراجعه کننده احراز هویت میشود.
– قبل از نمونه گیری، از حساسیت های مراجعه کننده به ضدعفونی کنندهها و لاتکس سوال میشود.
– داروهای مصرفی ثبت میشود.
– قبل از انجام آزمایش، متناسب با روش انجام و شرایط فیزیولوژیک تست، رژیم غذایی برای مراجعه کننده در نظر گرفته میشود. این آزمایش نیاز به ناشتایی ندارد.
روش لوله ای(Lee&White)،روش اسلایدی و روش لوله مویینه معمولا برای اندازه گیری زمان تست CT مورد استفاده قرار میگیرند.
روش لوله ای:سه لوله شیشهای به شمارههای 2،1و3 انتخاب میشود. مقدار 2 سی سی خون به ترتیب به لولههای 2،3و1 اضافه و در دمای 37درجه قرار داده میشود. همزمان با اضافه کردن خون باید کرنومتر شروع به کارکند. بعد از گذشت 5 دقیقه ابتدا لولهی شماره 1 سپس بقیه لولهها از نظر انعقاد بررسی میشوند.
میانگین زمان انعقاد کامل خون در لوله 2 و 3 به عنوان زمان تست CT گزارش میشود.
– عدم رعایت شرایط قبل از انجام آزمایش
– عدم رعایت نحوه نمونه گیری صحیح
-نمونه گیری همراه با فشار به رگ باعث وارد شدن فاکتورهای بافتی به خون و کوتاه شدن زمان تست CT میشود. بنابراین هنگام نمونهگیری باید سرنگ مستقیما وارد رگ شود در غیر اینصورت نمونهگیری تکرار میشود.
– درصورت متغیر بودن قطر لوله (در روش لوله ای) زمان تست CT ارزش ندارد.
دامنه های نرمال مرجع، برحسب روش انجام تست متفاوت است. در آزمایشگاه تشخیص پزشکی وحید برای اندازه گیری زمان تستCT از روش لوله ای استفاده میشود.
نتیجه زمان تستCT با روش لولهای به صورت زیر گزارش میشود:
Normal: 8-16 Min
افزایش زمان تست CT در شرایط زیر مشاهده میشود:
-کمبود هر یک از فاکتورهای مسیرداخلی ومشترک انعقاد
– DIC(حاد ومزمن)
– هیپوفیبرینوژنمیا
-بیماری های کبدی
-درمان با ضد انعقادهای هپارین
تهیه شده توسط گروه تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید
منابع: