ب) Phadia Fluoroimmunoassay:
در این روش آنتی ژن هدف درون چاهک پوشش داده میشود. آنتی بادیهای موجود در نمونه بیمار با این آنتی ژن ایمونوکمپلکس تشکیل میدهد.
آنتی بادی ثانویه متصل به آنزیم، به چاهک اضافه و با ایمونوکمپلکس واکنش ایمنی میدهد. آنزیم متصل، ماده افزودنی را به یک محصول فلورسنت تبدیل میکند. اندازهگیری سیگنالهای ماده فلورسانس مقدار واقعی آنتی بادیها را نشان میدهد.
پ) ایمونوکروماتوگرافی گازی (Rapid test):
در اصل همان روش الایزا ساندویچی است با این تفاوت که واکنش ایمنی بر روی کاغذ کروماتوگرافی انجام میشود.
برای این سیستم دو نوع آنتی بادی بکار میرود. یکی از آنتی بادیها بر روی کاغذ کرواتوگرافی با انتی ژن هدف حرکت میکند و دیگری همراه با ذرات کلوئیدی طلایی رنگ به جایگاه نمونه متصل شده است.
نمونه مایع بر روی جایگاه مخصوص قرار میگیرد. آنتی ژن موجود در نمونه با آنتی بادیهای جایگاه نمونه، یک کمپلکس ایمنی تشکیل میدهد. ایمونوکمپلکس حاصل با آنتی بادیهای روی کاغذ کروماتوگرافی واکنش ایمنی میدهد که نتیجه آن رنگ قرمز ارغوانی است.
با حرکت نمونه مایع بر روی کاغذ یک خط ارغوانی رنگ تشکیل میشود. این خط نشان دهنده مقدار آنتی ژن موجود در نمونه است.
براساس این واکنشها روشهای کمی Buhlmann Quantum Blue و Eurospital Calfast و یک روش نیمه کمی به نام Biotec Certest طراحی شد.
این روشها نسبت به الایزا سریع وسادهتر هستند اما محدوده اندازهگیری و دقت کمتری دارند .