بروسلوز بیماری عفونی است که بر اثر گونه های مختلف باکتری بروسلا ایجاد می شود.این باکتری در انسان ایجاد بیماری بروسلوز(تب مالت،تب مواج) می کندو انتقال آن به انسان از طریق حیوانات (بیشتر دام ها) است و در حیوان ماده آلوده به این باکتری باعث سقط جنین می شود.نحوه ی انتقال باکتری بروسلا به انسان از سه طریق امکان پذیر است:
1- خوردن گوشت نپخته یا مصرف محصولات لبنی غیرپاستوریزه
رایج ترین راه برای آلوده شدن،خوردن یا نوشیدن محصولات لبنی غیرپاستوریزه یا خام است. وقتی گوسفند ، بز ، گاو یا شتر آلوده به این باکتری می شوند ، شیر آنها هم نیزحاوی این باکتری است.اگر شیر حیوانات آلوده پاستوریزه نشود ، عفونت به افرادی که محصولات آن حیوان را مصرف می کنند منتقل می شود.
2- تنفس باکتری های عامل بروسلوز (استنشاق)
تنفس باکتری های عامل بروسلوز نیز ممکن است منجر به عفونت شود. این خطر به طور کلی برای افرادی که در آزمایشگاه هایی که در مواجهه با بروسلا اند، بیشتر است. علاوه بر این ، کارکنان کشتارگاه ها و بسته بندی گوشت نیز در معرض باکتری ها قرار گرفته و در نهایت آلوده می شوند.
3-ورود به بدن به وسیله زخم موجود بر روی پوست
باکتری ها همچنین می توانند از طریق تماس با حیوانات آلوده وارد زخم های پوستی یا مخاط شوند.
افرادی که با حیوانات یا فضولات حیوانات (حیوانات تازه متولد شده ، جنین و مدفوع ناشی از تولد) تماس دارند در معرض خطر آلودگی با بروسلا هستند.این افراد شامل:
+کارگران کشتارگاه
+کارکنان کارخانه بسته بندی گوشت
+دامپزشکان
انتقال بروسلوز فرد به فرد بسیار نادر است. مادران مبتلا به شیردهی ممکن است عفونت را به نوزادان خود منتقل کنند. به ندرت انتقال جنسی گزارش شده است. در حالتی که غیر معمول است ، انتقال ممکن است از طریق پیوند بافت یا تزریق خون نیز رخ دهد.
برخی از علائم می توانند به مدت طولانی تری پایدار باشند و بعضی هم هرگز از بین نروند و یا دوباره بروز پیدا کنند.مثل
بیماری تب مالت از نظر بالینی به سه حالت حاد (Acute)، تحت حاد (Subacute) و مزمن (chronic) دیده می شود.بیشتر از 80 % افرادی که دچار این بیماری می شوند، در صورت مصرف آنتی بیوتیک مناسب درمان شده و بهبود می یابند اما در مواردی هم بازگشت بیماری و شکل مزمن آن دیده می شود.
پاسخ آنتی بادی ها علیه باکتری بروسلا شامل IgA, IgG, IgM و به طور جزئی IgE می باشد.در اواخر هفته اول یا اوائل هفته دوم مرحله حاد، ابتدا IgM در سرم ظاهر شده و مقدار آن بین 2 تا 3 هفته به بیشترین مقدار خود میرسد.در اواخر این مرحله،تمام آزمایشات سرولوژیکی مثبت می باشند.معمولاً در هفته چهارم تا هشتم مرحله حاد بیماری،تیتر آنتی بادی IgG کاهش می یابد.تیتر IgM از 6ماه تا 2 سال ممکن است بالا باشد و به طور معمول هر سه ماه یک رقت کاهش می یابد.در این گونه موارد برای آگاهی از تاثیر درمان و وضعیت بیماری باید تیتر آنتی بادی ضد بروسلا در دوره ی نقاهت و پس از درمان با مرحله حاد مقایسه شوند.اگر تیتر کاهش یابد نشان دهنده ی تاثیر مثبت درمان و فروکش نمودن بیماری است.
یکی از مشکلات بیماری بروسلوز پس از درمان، بازگشت بیماری و علائم بالینی، پس از حدود یک تا چندین ماه بعد از بهبودی است.بهترین آزمایشات برای تشخیص قطعی بازگشت بیماری عبارتند از:
در تمام این آزمایشات، تیتر افزایش یافته است.
در مرحله بازگشت بروسلوز، آزمایشات رایت و 2ME ممکن است تیتر افزایش یافته از خود نشان ندهند.حتی از نظر ایمونولوژیکی باید آنتی بادی IgM افزایش یابد اما در تمام بیماران دیده نمی شود.به علاوه کشت نمونه برای جدا سازی باکتری بروسلا، در مرحله بازگشت و مزمن بیماری اکثرا منفی می باشد.
بهترین راه برای پیشگیری از عفونت بروسلوز عدم مصرف گوشت خام یا نیم پز و محصولات لبنی غیر پاستوریزه مثل: شیر، پنیر، بستنی است.
پاستوریزاسیون به این معنی است که شیر خام را در دمای بالا برای مدتی قرار دهیم.این فرآیند گرمایش ، باکتری های مضر را، از بین می برد. از مصرف محصولات لبنی که از پاستوریزه شدن آنها مطمئن نیستید ، خود داری کنید.
