Generic filters
Exact matches only
کلسترول غیر HDL

Non-HDL Cholesterol​

ریسک بالای ابتلا به بیماری انسداد عروق کرونر قلب یا CHD (coronary heart disease) که بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 را تحت تاثیر قرار می دهد، احتمالا به اختلال سطوح چربی ترکیبی (combined dyslipidemia) نسبت داده می شود. خصوصیات این دیس لیپیدمی عبارتست از:

افزایش تری گلیسیرید، کاهش HDL، small dense LDL particles  یا ذرات کوچک متراکم LDL (با LDL تفاوت دارد)، افزایش لیپوپروتئین های باقیمانده غنی از تری گلیسیرید یا triglyceride-rich remnant lipoproteins (TGRLs)، و یا افزایش آپولیپوپروتئین B (ApoB). همه این ویژگیها بطور جداگانه نقش مهمی در ایجاد CHD دارند.

گایدلاین های موجود از Non-HDL Cholesterol یا به اختصار Non-HDL C به عنوان شاخص خطر مرتبط با این دیس لیپیدمی ترکیبی استفاده می کنند. این شاخص با افزایش ریسک مرگ ناشی از CHD مرتبط است. Non–HDL c حاصل تفاوت کلسترول HDL از کلسترول تام است و نشان دهنده کلسترول حمل شونده بر روی تمام ذرات حاوی apoB بالقوه آتروژنیک (عمدتاVLDL ، IDL، LDL، بقایای شیلومیکرون (chylomicron remnants) و لیپوپروتئین(a)) است. محدوده مرجع Non-HDL C در آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید بصورت زیر است:

Low risk:  < 130 mg/dL

High risk:  > 130 mg/dL

 پژوهش های زیادی ارتباط قوی بین Non–HDL c و ApoB را تأیید می کنند. برنامه ملی آموزش کلسترول یا NCEP (National Cholesterol Education Program) توصیه می کند که در صورت افزایش تری گلیسیرید (≥ 200 mg/dl) از non–HDL c به عنوان هدف (Target) ثانویه جهت پایین آوردن چربی، پس از دستیابی به کنترل کافی LDL استفاده شود.

اگر میزان non–HDL c در فردی بیشتر از محدوده طبیعی باید، احتمال ابتلا به موارد زیر افزایش خواهد یافت:

  • آترواسکلروز و بیماری های قلبی عروقی
  • درد قفسه سینه (آنژین صدری)
  • حمله قلبی
  • سکته

همچنین ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در شرایط زیر نیز افزایش می یابد:

  • سیگار کشیدن
  • دیابت
  • فشار خون بالا
  • چاقی
  • بیماری های کلیوی
atherosclerosis
  • در یک مطالعه که در سال 2016 انجام شد، پژوهشگران دریافتند که non–HDL c نسبت به LDL ارتباط قوی تری با میزان پیشرفت بیماری های قلبی عروقی دارد.

    محققان در پژوهش دیگری که در آن 4800 نفر را به مدت 22 سال Follow-up (پیگیری) کردند و نتایج آن در سال 2017 منتشر گردید، به این نتیجه دست یافتند که non–HDL c بهتر از LDL می تواند بیماری های قلبی عروقی را پیش بینی نماید.

تهیه شده توسط:
واحد تحقیق و توسعه (R & D) آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید
دکتر احسان کاکاوندی، دکتر محمد وحید دستجردی
تهیه شده توسط واحد تحقیق و توسعه (R & D) آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید: دکتر احسان کاکاوندی، دکتر محمد وحید دستجردی

:References

  1. Hsia, Stanley H. “Non-HDL cholesterol: into the spotlight.” (2003): 240-242.
  2. Puri R, Nissen SE, Shao M, Elshazly MB, Kataoka Y, Kapadia SR, Tuzcu EM, Nicholls SJ. Non-HDL cholesterol and triglycerides: implications for coronary atheroma progression and clinical events. Arteriosclerosis, thrombosis, and vascular biology. 2016 Nov;36(11):p2220-8.