مقاومت به انسولین یک واکنش فیزیولوژیکی نامناسب است که بعلت عدم حساسیت بافت های محیطی به انسولین ایجاد می شود. در نتیجه برای حفظ هموستاز گلوکز، سلول های بتا پانکراس به منظور جبران این عدم حساسیت بافت ها، انسولین بیشتری ترشح می کنند که منجر به افزایش میزان انسولین خون می شود.
مقاومت به انسولین به عنوان یک عامل خطر اصلی در سندرم متابولیک، دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی عروقی شناخته می شود. تشخیص زود هنگام مقاومت به انسولین برای جلوگیری از بروز بیماریهای بالینی بسیار مهم است. لازم به ذکر است چاقی ارتباط نزدیکی با مقامت به انسولین دارد.
یکی از روش های تعیین مقاومت به انسولین استفاده از شاخصی به نام HOMA index (Homeostatic Model Assessment for Insulin Resistance) پیشنهاد گردید.
محدوده مرجع HOMA index در آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید % 2.5 – 0 است.
با این حال، اندازه گیری انسولین هنوز در بسیاری از آزمایشگاه ها به راحتی در دسترس نیست. در نتیجه، مطالعات متعددی روشهایی را مورد بررسی قرار داده تا بتوانند به راحتی مقاومت به انسولین را در ارزیابی کنند. شاخص تری گلیسیرید و گلوکز (TyG)، نیز اخیراً برای تعیین مقاومت به انسولین پیشنهاد شده است. پژوهش های صورت گرفته نشان می دهد TyG index بهتر از ماکر های قبلی می تواند مقاومت به انسولین را تعیین نماید. محدوده مرجع TyG index در آزمایشگاه پاتوبیولوژی وحید بصورت ذیل است:
Insulin resistance unlikely: < 4.49
Suggestive of insulin resistance: ≥ 4.49
اطلاع به موقع از پیشرفت بیماری های قلبی عروقی یا cardiovascular disease (CVD) بسیار مهم است زیرا این بیماری می تواند منجر به عوارض شدید و حتی مرگ شود. یک عامل خطر مهم برای CVD کلسیفیکاسیون عروق کرونر قلب است. ریسک ابتلا به بیماری های قلبی عروقی با تعیین نمره کلسیم عروق کرونر یا coronary artery calcium score (CACS) به کمک تکنیک CT-Scan قابل ارزیابی است. مقاومت به انسولین یکی از مهمترین عواملی است که منجر به CVD می شود. شاخص جدیدی به نام TyG index که اخیرا توسعه یافته، یک مارکر قابل اعتماد برای ارزیابی مقاومت به انسولین است. تحقیقات صورت گرفته قبلی ارتباط بین مقاومت به انسولین و کلسیفیکاسیون عروق کرونر قلب را نشان می دهند. هم چنین در پژوهش های قبلی اثبات شده که TyG index ارتباط مناسبی با کلسیفیکاسیون عروق کرونر قلب و بیماری های قلبی عروقی دارد.
